Emolliënt

De term komt van het Latijnse “mollis”, wat verzachten, soepel maken betekent. In de dermatologie en cosmetica verwijst het woord émollient naar een verzameling van fenomenen die gericht zijn op het zachter, gladder en soepeler maken van de oppervlakkige lagen van de huid.
Olieachtige stoffen zijn de ultieme emolliënten: oliën en vetten van plantaardige, dierlijke, minerale en synthetische oorsprong (het gaat om organische insoluble stoffen, vettig aanvoelend) die, vanwege hun chemische structuur, veel toepassingen vinden in de cosmetica. Hoe meer een stof emolliënt is, hoe meer het gevoel van zachtheid op de huid na directe toepassing toeneemt. De manier waarop dit gebeurt, is nauw verbonden met het concept van verspreiding en de vorming van een olie/vetfilm die de smering van het huidoppervlak bepaalt.
De vettere emolliënten zullen moeilijker op de huid aanbrengen en een meer occlusief effect hebben dan minder vette stoffen. Daarom worden crèmes geformuleerd met het toevoegen van vetrijke emolliënten voor nachtcrèmes (die occlusie bevorderen), matig vette emolliënten voor dagcrèmes, en vluchtigere emolliënten voor lotions die op grote oppervlakken worden aangebracht (benen, armen, etc.). Het is ook belangrijk op te merken dat emolliënt ingrediënten ook voedende en hydraterende eigenschappen kunnen hebben.